سرْانگشت

وقتی فهمیدم ص همان دردی که من کشیدم را داشته می‌کشیده و یک هفته در سکوت، سخت‌ترین را گذرانده اشکم سرازیر شد. دوستی باید امان بدهد و مأمنی باشد. دیدن دردِ دوست چیزی از خود درد کم ندارد. فکر آدم مشغولش می‌شود. و آدم وارد همان تجربه‌ی دردناک می‌شود و لحظه‌هایش را تجربه میکند. کافیست فقط نظر به دردِ دیگران کنی.