سرْانگشت

قبل تر ها که کار ذهنی و فردی می کردم آن هم به مقادیر زیاد،عمده ی انرژی ذهنم دقیقا صرف پروژه هایی میشد که در آن زمان رویشان کار می کردم و همه چیز به تعادل بود به گمان خودم. این رو...

و من نیز هم. تمام سال را هفته ای چندبار به هرکس که در زندگی ام سبز شد گفتم: «چه خوب که امسال، پارسال نیست!» می پرسید: «پارسال چه خبر بود مگه؟» منم مرض دارم سرِ دردها را باز کنم، وسوسه ی بازکردنشان امان نمیداد، اما بعد از دو سه کلمه سکوت می کردم.